Waterfall (Şelale) ModeliŞelale modelinin bir diğer ismi de ‘’Klasik Yazılım Geliştirme Yaklaşımı’’dır. Bu modeldeki temel felsefe proje sürecinde bir faz bitmeden bir sonraki faza geçilmemesidir. Örn: Analiz bitmeden Geliştirme aşamasına geçilemez gibi..
Bu yaklaşımda ilgili faz tamamlandıktan sonra nadiren tekrar o faza geri dönüş gerçekleşir. Bu nedenle tamamlanan faz içerisindeki tüm işlerin ‘’mükemmel’’ olması gerekir! Ki yazılım dünyasında bu çokta mümkün olmayan bir durumdur. Dolayısıyla Şelale modeli Çevik yöntemlere göre yüksek riskli ve genellikle maliyeti yüksek, verimi düşük sonuçlar doğurmaktadır.
Şelale modelinin temel yaklaşımları;
- Proje veya ürünün tamamı bitmeden ve canlı ortama geçmeden herhangi bir değer oluşturulamaz.
- Ürün tamamlanana kadar test süreçlerine geçilemez. Bu nedenle bazı sorunları erkenden görme ve çözüm üretme fırsatı kaçırılmış olur.
- Proje paydaşlarının yorumlarını ve onayları projenin son zamanlarında alınır. Ancak o zamana kadar ihtiyaçlar değişmiş olabilir.
- Plan temelli bir yaklaşım olduğu için değişime kapalı bir yönetim sergilenir.
- Proje yöneticisi süreci domine eden tek yetkili kişidir.
Iterative Waterfall (Yinelemeli Şelale) ModeliBu model geleneksel Şelale modeline göre daha az riskli olmasına rağmen Çevik yöntemlerle karşılaştırıldığında yine daha riskli ve verimliği düşük olduğu görülmektedir. Bu modeldeki en yaygın durum dar boğaz oluşmasıdır. Örneğin son ana kadar devreye alınacak bir çok kod bloğu yazılırken vermiş olduğunuz termine geldiğinizde yaşamış olduğunuz bir sorun nedeniyle tüm paketi devreye almanız mümkün olmayabilir.
Diğer bir sorun ise taahhüt verme ve buna uymaktır. Çünkü bir faz içerisindeki tüm gereksinimlere göre termin vermek oldukça güçtür. Örneğin test sırasında bir problem tespit ettiğinizde tekrar geliştirmeye dönmeniz gerekir. Tüm takım hedefe uyma konusunda kalan işlere odaklanmalıdır. Ancak takımın hızı ve kalan işler konusunda bir bilgi yoktur. Sprintin sonuna kadar süreci izlemek konusunda herhangi bir yol yoktur.
Scrum ModeliBu yaklaşım Şelale modeline göre çok daha az risklidir. Bu modelde takım tam olarak test edilmiş, bağımsız, değer oluşturan küçük özelliklere odaklanır. Böylece risk dağıtılarak, eğer bir özellik geliştirilirken sorun çıkarsa bunun diğer parçaları geliştirmeye engel oluşturma riski azaltılmış olur. Bu modelde yine sprint adı verilen iterasyonlar oluşturulur ve her iterasyonun sonucunda istenirse uygulama yayına alınabilir.
Lean (Yalın) ModelYalın yöntem de küçük parçalara bölünmüş özelliklere odaklanma konusunda Scrum modeline benzemektedir. Fakat Yalın model bu yaklaşımı bir adım daha öteye taşımaktadır. Yalın modelde bir sonraki özelliğin planlama, geliştirme, test ve devreye alım süreçleri belirlenmeden önce yapılacak olan özelliğin planlama, geliştirme, test ve devreye alım aşamaları belirlenir. Böylece risk seviyesi özellik kırımına kadar inerek mümkün oldukça azaltılmış olur.
Yalın modelin temel yaklaşımı israfı engellemektir. Bu sebeple gerekli olmayan hiçbir özellik geliştirilmez.
